Wróć

Tematem OSINT interesuję się dość pobieżnie już od jakiegoś czasu. Gdy dowiedziałem się, że można zamówić książkę “OSINT: Nowy wymiar poszukiwań w sieci” Krzysztofa Wosińskiego w ramach dodruku, uznałem to za dobry punkt zaczepienia do zgłębienia tematu.

Dla niewtajemniczonych: OSINT (open source intelligence, “biały wywiad”) to poszukiwanie informacji ogólnodostępnych w sieci. Można to robić w celu prześwietlenia konkretnej osoby lub firmy, znalezienia źródła danego materiału albo sprawdzenia kto jest właścicielem danej strony. I między innymi właśnie te tematy omawia książka Krzysztofa Wosińskiego. To uporządkowany zbiór krótkich wpisów m.in. z serwisu “Sekurak” na temat różnych narzędzi i możliwości w kwestii przeszukiwania sieci.

Książka jest pragmatyczna. Każdy rozdział najpierw krótko przedstawia temat, a potem przechodzi do konkretnych narzędzi i przykładów ich zastosowań. Chcesz znaleźć źródło zdjęcia? Proszę bardzo, użyj tej strony albo tej wtyczki. Szukasz wszystkich kont danej osoby? Tu jest skrypt, tak możesz go użyć. Chcesz znaleźć wszystkie wpisy na X z danego obszaru? Użyj takich operatorów wyszukiwania. Chcesz wiedzieć, do kogo należy dany adres e-mail? Spróbuj tego.

Oczywiście w związku z tym że ten poradnik omawia wąsko skrojone zagadnienia i narzędzia, już po roku od oryginalnego wydania niektóre informacje częściowo się zdezaktualizowały (przykład: filtrowanie wpisów na X). To dość przewidywalna wada takiego typu publikacji. Można też zarzucić, że książka to jedynie zbiór luźnych tekstów. Nie jestem tym specjalnie zmartwiony, bo nie spodziewałem się niczego innego.

“OSINT: Nowy wymiar poszukiwań w sieci” mogę polecić każdemu, kto chce lepiej zrozumieć, jak działa współczesny internet. Ten 200-stronicowy przegląd technik i narzędzi bardzo szybko uzmysławia czytelnikowi, jak wiele danych w sieci generujemy świadomie i nieświadomie oraz jak łatwo je znaleźć. Jest tu też sporo o weryfikacji doniesień medialnych - co w dobie masowej dezinformacji i AI może się przydać właściwie każdemu. A co najlepsze – albo najgorsze – to wszystko to dopiero wstęp do tematyki białego wywiadu…